می دید شرر ریخته در هستی انگور / هم سفره ی میزبان شده پستی انگور
نوشید از آن خوشه ی سم بار که امروز / ما را نفریبند به سر مستی انگور
دلش دریای خون، چشمش به در بود/ امیدش دیدن روی پسر بود
پدر می گشت قلبش پاره پاره/ پسر می کرد بر حالش نظاره
پدر چون شمع سوزان آب می شد/ پسر هم مثل او بیتاب می شد
پسر از پرده ی دل ناله سر داد/ پدر هم جان در آغوش پسر داد
**** شهادت غریب الغربا، امام رضا (ع) تسلیت باد